Szpital – Part I

Najgorsze jest oczekiwanie. W trakcie choroby i procesie leczenia czekania jest bardzo dużo. Czekasz na badanie, czekasz na diagnozę, czekasz na kolejne badania i kolejne diagnozy. Czekasz na konsylium, decyzję jakie będzie leczenie, czekasz na chemię i w końcu na operację…

Wymaz na Covid i w końcu przyjęcie…

Ostatni buziak od męża. Biorę torbę i kieruję się do izby przyjęć. To co wtedy dzieje się w głowie trudno jest opisać. Nikt nie chce iść pod “nóż”, ale czasami trzeba. Gryzę się w język żeby się nie rozpłakać. Kilka papierków, wywiad I przyjęcie na oddział. Trzeba jeszcze chwilkę poczekać na łóżko.

Wszyscy się przebierają do piżam, to i ja. Rozpakowałam torbę. Zapomniałam kubka i łyżki – Basia mnie ratuje z opresji.

Lecą łzy kiedy nikt nie widzi, ale nie pozwalasz sobie na załamanie – bo przecież jak się rozwalisz to koniec. Zaciskasz zęby I ubierasz uśmiech…

Kiedyś koleżanka powiedziała, że pacjenci na późniejszym etapie leczenia mówią “to nieważne, że coś tam boli, to nieważne….bo żyję”. Powiedziałam jej, że ja nie mówię na głos “że coś może boli” ponieważ nie chcę, aby mój mózg to “usłyszał”. Bardzo wierzę w afirmacje. Jeśli coś sobie mówimy- ma na nas ogromny wpływ. I może właśnie między innymi dlatego relatywnie dobrze się trzymam.

Znowu czekam.

Wieczorem odbywa się konsultacja anestezjologiczna. Na wszystko odpowiadam „nie”. Przecież, gdyby nie nowotwór to byłabym okazem zdrowia.
Na sali między pacjentkami toczą się rozmowy. Pomagamy sobie wzajemnie. Dzisiaj ja jestem na chodzie, jutro ktoś pomoże mi.

Jestem pierwsza w kolejce na operacje. Cieszę się z tego powodu – czekanie źle na mnie działa.
Może w nocy uda mi się chociaż trochę zdrzemnąć? Tyle myśli w głowie. Czy operacja przebiegnie bez komplikacji? W jaki sposób zaakceptować siebie po operacji? Czy będą jakieś nieoczekiwane skutki uboczne? Czy stracę jeszcze bardziej na kobiecości? Wiem jedno jutro moje życie ulegnie zmianie.

Spróbuj nie opierać się zmianom, które napotykasz na swojej drodze. Zamiast tego daj się ponieść życiu. I nie martw się, że wywraca się ono czasem do góry nogami. Skąd wiesz, że ta strona, do której się przyzwyczaiłeś, jest lepsza od tej, która cię czeka? 

Elif Şafak